Zitten

Ik ben gaan zitten
om te luisteren
naar de geluiden
te horen hoe
stil het is

ik ben gaan zitten
om mijn honger naar indrukken
te stillen
mijn volledigheid
te ervaren

ik ben gaan zitten
roerloos
om te zien wat mij beweegt
om mij te laten
ontroeren

ik ben gaan zitten
opzettelijk
om mijzelf niet te dwingen
mijn adem vrij
te laten gaan

ik ben gaan zitten
om mijn bestaan te beamen
en mijzelf te vergeten
te herinneren
niets te zijn

dan liefde.


Jet Leopold

Met toestemming van Jet Leopold overgenomen uit de invitatie voor haar Tao-zen oefengroep in het komende seizoen: zie taozen.nl/oefengroepen

Het gesprek

Inleiding in de groep taozen-oefenen van zaterdag 6 juni 2015

Het gesprek wordt wel als het moeilijkste onderdeel van ons oefenprogramma beschouwd. Moeilijk, omdat we het spreken zo gewoon zijn en het vaak vanuit conventies gebeurt. Bijvoorbeeld: je vindt dat je op een gegeven moment iets moet zeggen, terwijl je feitelijk niets te zeggen hebt of gewoon wilt zwijgen. Ergens in je spreekt dus een conventie.

Tijdens de vijfdaagse sessie van december 1987 hield Maarten ons voor dat we in het gesprek (ik citeer)

moeten proberen de woorden van degene die wat zegt te horen en als wij in onszelf een antwoord voelen opkomen of een vraag, dan te horen wat we zelf zeggen.

Daarmee verwees Maarten naar onze houding tijdens het zitten en de lichaamsoefeningen.

Kunnen we blijven luisteren?
Tijdens het zitten luister je en let je op het ritme van de adem. Tijdens de lichaamsoefeningen doe je feitelijk hetzelfde; de begeleider van de oefeningen vraagt je iets te doen en tijdens de beweging observeer je wat er gebeurt, samen met je adem, gedachten en gevoelens. En van daaruit gebeurt er iets.

Zo ook tijdens het gesprek. Ik citeer Maarten weer:

Alleen jijzelf kan opmerken of je, tijdens het gesprek, (slechts) een bekende formule opnieuw ten tonele brengt.

Het gesprek, aldus Maarten,

is een exploratie, een ontginning van waar je je bevindt in het gesprek en wat de woorden in je aanraken. Dan vervalt de hele toestand leraar-leerling, dan gaat het alleen maar om het contact. En daaruit komt iets voort. We zijn niet meer op iets uit, onze belangstelling is over en weer.

Rien Heukelom