Wanneer ik welke Hans Kraak nu voor het eerst ontmoette, weet ik niet meer.
Op zekere dag verscheen er een oudere man – groot, karakteristieke kop – op de kade in Amsterdam waar we met onze woonboot lagen. Bij de ingang van het souterrain van het grachtenhuis op de hoek stond hij daar met zijn schilderwerk, de doeken uitgestald langs de straat. Telkens als ik er langs kwam, keek ik er met enige verwondering naar.
Toen kwam ik dezelfde man bij Maarten tegen, Hans Kraak bleek hij te heten. Hij straalde een zekere warmte uit, maar leek me geen gemakkelijk heer. Wel groetten we elkaar nu voortaan op straat en op zekere dag is hij ook in de woonboot geweest.
Weer later verscheen hij ook in de ‘niet-weters’-groep, op uitnodiging van Maarten. Hij heeft daar enige tijd meegedraaid, maar bleef toch een eenling én iemand die Maarten regelmatig tegensprak (wellicht omdat ze leeftijdgenoten waren). Ik hoorde dat hij een gepensioneerd ‘zeekapitein’ was.
Maar net zoals hij uit het niets verscheen, was hij plotseling ook weer verdwenen, uit tao-zen, uit de stad – zijn mini-galerie was inmiddels allang opgedoekt. We hoorden dat hij in Bilthoven een plek voor zijn oude dag had gevonden. Ik was toch een beetje aan hem gehecht geraakt …
Toen ik – nu vele jaren later – onlangs een mailing verstuurde over ‘Shaking zen’, kreeg ik onverwacht een uitvoerig bericht van Hans, waarin hij stilstond bij zijn verhaal met Maarten.
Het verhaal van Hans Kraak geef ik – met zijn
toestemming – graag aan jullie door:
Beste zengenoten,
Ik
kreeg een mailtje over ‘Shaking zen’, waarin verteld wordt over de nieuwe loot
aan de Tao-zen stam. De website heb ik uiteraard ook gelezen.
De wisselwerking tussen lichaam en geest is voor mij een basisgegeven; en ook het effect van beweging, wat bij de dansen van de primitieve culturen al een rol speelde. Of je beweegt met dansen, joggen, tai chi, het heeft hetzelfde effect.
Als je je daarvan bewust kunt zijn, vind je in het dagelijks leven al overal de oefening: ‘ga naar binnen toe’. Voor mij begint dat aan het begin van de dag met de Feldenkrais-oefeningen voor het ontbijt (ik hoor Greet Wicart zeggen: ‘Voel na’). En op weg naar het centrum om boodschappen te doen: hoe loop je? Loop je ritmisch?
Koersveranderingen zijn mij ook niet vreemd. In mijn eerste gesprek met Maarten in Maarssen, vertelde ik hem: ik loop weg als je met leerstellingen aankomt. Zijn enige antwoord was: ‘Blijf maar weglopen.’
De wisselwerking tussen lichaam en geest is voor mij een basisgegeven; en ook het effect van beweging, wat bij de dansen van de primitieve culturen al een rol speelde. Of je beweegt met dansen, joggen, tai chi, het heeft hetzelfde effect.
Als je je daarvan bewust kunt zijn, vind je in het dagelijks leven al overal de oefening: ‘ga naar binnen toe’. Voor mij begint dat aan het begin van de dag met de Feldenkrais-oefeningen voor het ontbijt (ik hoor Greet Wicart zeggen: ‘Voel na’). En op weg naar het centrum om boodschappen te doen: hoe loop je? Loop je ritmisch?
Koersveranderingen zijn mij ook niet vreemd. In mijn eerste gesprek met Maarten in Maarssen, vertelde ik hem: ik loop weg als je met leerstellingen aankomt. Zijn enige antwoord was: ‘Blijf maar weglopen.’
